SPACER Z BABCIĄ
Podaruję dziś mojej Babci róże
I wycięte z kartonu serce duże
Ucałuję Jej spracowane ręce
Cóż ja wnuczka mogę dać Jej więcej?
Już wiem zabiorę Ją na spacer zimowy
Babcia założy swój kożuszek nowy
Ja założę szalik przez Nią dziergany
Taki kolorowy z serca podarowany.
I idziemy z Babcią — my dwie damy
Skrzypi mróz pod naszymi nogami
Od Babci serca ciepło się rozchodzi
Aż śnieg topnieje i mróz odchodzi .
Tak jakoś mi dobrze bajecznie
Gdy słyszę słowa mojej Babci
Co szepcze mi prosto w uszko
Kocham Ciebie moja wnuczko.
I ja kocham Cię Babciu droga
Cieszę się bardzo że Cię mam
Przy Tobie znikają me troski
Świat wokół staje się radosny.
Bo Babcia to taka cieplutka wróżka
Niech więc pamięta każda wnuczka
Żeby piękne czary Babci długo trwały
Pokażmy Jej że o Niej zawsze pamiętamy.